'Betrayal at Krondor,' is een fantasie-adventure/rollenspel dat zich afspeelt in de wereld van Midkemia naar de boeken van Raymond E. Feist. Sterker nog, Feist was de eindverantwoordelijke bij het maken van dit spel. Het kwam uit met een fantastisch verhaal waarin je dieper en dieper wordt meegesleurd als je verder komt in het spel.
Aan het begin zie je dat Gorath, de elf-achtige Moredhel en een van de hoofdpersonen van het verhaal is aangevallen door een huurmoordenaar. Vergezeld van Owyn (een jonge leerling-magier) en Locklear (een nobele krijgen die Gorath escorteerde) moet je naar de koninklijke stad Krondor reizen.
Onderweg moet je vechten met moordenaars die je de hele tijd om het leven proberen te brengen en je ontmoet verschillende soorten mensen, zowel op de weg als in de stadjes en dorpen. Je kunt ook de grote wereld van het spel verkennen. In het eerste hoofdstuk is er niet veel reden van ver van de hoofdroute af te wijken – maar je hebt de vrijheid om bijna alles te doen wat je wil.
Er zijn vele nevenopdrachten beschikbaar en een groot aantal daarvan lopen van hoofdstuk naar hoofdstuk. Vaak kun je ze pas oplossen in een van de latere hoofdstukken. De talenten van de karakters zijn in het begin nog niet al te indrukwekkend, maar naarmate het spel vordert worden ze beter met elke actie die je onderneemt. Als je erin slaagt je te verdedigen of iets te raken tijdens een gevecht, wordt je nauwkeurig in vechten en kruisboog schieten, je wordt sterker en je krijgt meer gezondheidspunten. Het succesvol kraken van een slot verbetert je slotenmakers talent, een mislukte poging verslechtert dat, hoewel langzamer.
Terwijl het spel verder gaat wordt het verhaal grootser en diepzinniger met elk hoofdstuk. Er zijn veel aspecten van het originele boek, zoals de gevreesde Valheru, de boosaardige drakenrijders die kunnen worden vergelekn met de Atlanteans, het dievengilde en de 'Upright Man' die dat gilde leidt. Zelfs de beroemde Jimmy de Hand, James genaamd, zal een aantal hoofdstukken met je meerijden. Mensen komen en gaan als het verhaal hen naar andere plekken leidt en ze andere dingen moeten doen. Soms kom je ze in latere hoofdstukken echter weer tegen met precies dezelfde uitrusting.
Het gevechten-systeem is redelijk eenvoudig te begrijpen maar omvat soms wat strategie. Zo kun je bijvoorbeeld een toverspreuk gebruiken die de tovenaar van de tegenstander verblind en dan ondertussen de krijgers aanvallen terwijl je allerlei wezens tevoorschijn roept die je in de volgende ronde zullen helpen.
De muziek in het spel is erg goed en past perfect bij de situering. Zelfs de geluiden zijn goed gemaakt hoewel er niet veel van zijn. Het zwakste punt van het spel zijn de buiten-scènes die er erg primitief en weinig gedetailleerd uitzien. Maar dat geeft niets aangezien de rest van het spel best leuk is. Je raakt er dus snel aan gewend en denkt na een tijdje dat het best wel meevalt.
Dit is, al met al, een spel dat zeker betiteld mag worden als 'het beste fantasie rollenspel en avontuur van 1993” dus vergeet het niet uit te proberen!